باورش سخت است...

شریک شیرین ترین خاطرات گذشته ات...

حالا باعث تلخی روزگارت شود...

من نشانی از تو ندارم 

اما نشانی ام را برای تو مینویسم

در عصرهای انتظار به حوالی بی کسی

قدم بگذار

خیابان غربت را پیدا کن و وارده

کوچه پس کوچه های تنهایی شو

کلبه غریبی ام را پیدا کن

کنار بید مجنون خزان زده و کناره مرداب

 ارزوهای رنگی ام 

در کلبه ای را باز کن

و به سراغ بغض خیس پنجره برو

حریر غمش را کنار بزن مرا میابی

منبع: سرد خونه